(actually i just saw it from my other friend's blog)
This poem really made me think of what we had.. as in yung feeling na nung nabasa ko eto eh sabi ng puso ko
"Sana bumalik na lang sa dati, SANA"
pero yung "SANA" na iyon eh ni kailan man hindi magiging totoo sa REALIDAD. :(
ewan ko ba, bakit ang daming tao ngayon na nag sasabi ng "SANA"
eh mas lalo lang naman nilang pinapaasa sarili nila sa mga bagay na alam nilang hindi na mangyayari pa!
dba mas lalo lang masakit kapag umasa ka sa bagay na alam mong hindi na mababalik pa?!
wala namang masama sa word na "SANA" ehh. pero dapat hindi lahat ng bagay eh gamitan ng "SANA"
yun bang kahit alam mong wala na eh sasabihih mo pa rin na "SANA BUMALIK YUNG DATI"..
heller, ouch kaya un... :( nakakalungkot isipin noh?
hay "SANA, SANA, SANA" hindi talaga yan mawawala sa mga taong inlove at nasawi...
Kailan kaya malalaos yung salitang "SANA"?
Kahit ako, napaka dalas kong banggitin yan! that word is a part of my everyday's vocabulary.
May pinanghuhugutan kasi eh.
Pero sana yung mga taong nagsasabi ng "SANA" eh makuha na nila ang gusto nila sa buhay.. (saywhuuuut?)
EVERYTHING HAPPENS FOR A REASON :D
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento